Do 1: Wroeten
Wroeten: dat zou er gebeuren bij het indrukken van de ‘verkeerde’ rem. Uit eigen ervaring weet ik dat asfalt hier niet de fijnste ondergrond voor is. Dertien jaar geleden legde ik de schuld van deze gebeurtenis bij het Franse meisje dat voor mij reed.
In mijn herinnering ging de berg kaarsrecht naar beneden. Ik zag de achterband van haar mountainbike steeds dichterbij komen. Zonder na te denken kneep ik in de rem van mijn voorwiel en toen ging ik wroeten.
Het gebeurt nog steeds dat ik de ‘verkeerde’ rem gebruik. Het voelt als de juiste keuze totdat het mis gaat. Nog steeds kan ik alles en iedereen hiervan de schuld geven. Terwijl die andere rem er altijd is. Je wilt natuurlijk liever een worm dan een kapotte neus.
Mijn vader heeft dit ook een keer gehad, heeft weken lang met gips om zijn arm gelopen. Dingen gaan nooit zomaar mis, er zit altijd een oorzaak achter. Als je daarna verbeteringen toepast kan dat helpen om herhaling te voorkomen. Soms loont even stilstaan bij wat er is gebeurt. Meestal kom je er wel goed mee weg.
Wel grappig hoe één (verkeerde) actie de wereld op zijn kop kan zetten, letterlijk.